بررسی کارایی حذف مواد آلی با استفاده از دی اکسید تیتانیوم در لوله های تراوا نسبت به نورخورشید

نخستین پایلوتی که مورد بررسی قرار گرفت شامل 3 راکتوراست. راکتور اول لوله پلی اتیلن نورگذر (تراوا) با پوشش لایه تثبیت شده tio2 در داخل آن است، راکتور دوم مانند لوله اول ولی بدون لایه tio2 است که برای بررسی کارایی پرتو فرابنفش خورشید در حذف مواد آلی استفاده شده، راکتور سوم لوله پلی اتیلن معمولی بدون قابلیت گذر دهی نور و با پوشش لایه tio2 در داخل آن است که برای بررسی توانایی حذف مواد آلی توسط tio2 در عدم حضور نور خورشید است. دومین پایلوتی که مورد آزمایش قرار گرفت شامل 5 راکتور است. سه راکتور اول لوله هایی از جنس کوارتز با قابلیت تراوایی می باشند که با گلوله های شیشه ای که دارای پوشش دی اکسید تیتانیوم هستند، پر شده اند. راکتور چهارم لوله کوارتز بدون قابلیت گذردهی نور می باشد که این لوله نیز با گلوله های شیشه ای که دارای پوشش دی اکسید تیتانیوم هستند، پر شده است. راکتور پنجم لوله ای از جنس کوارتز می باشد که این لوله بر خلاف لوله های قبلی با گلوله های بدون پوشش دی اکسیدتیتانیوم پرشده اند. این دو لوله آخر به عنوان لوله های شاهد مورد بررسی قرار گرفته اند.در این تحقیق اثر زمان تابش نور خورشید و زمان ماند آب در لوله ها بر روی کارایی سیستم بررسی شده است. زمان های ماند آب در لوله 120 و 240 دقیقه در نظر گرفته شده است. برای بررسی تاثیر شدت نور خورشید، آزمایش ها در دو زمان 8 صبح تا 12 ظهر و از ساعت 10 صبح تا 14 بعد از ظهر انجام شده است. میزان غلظت مواد آلی اولیه آب بین (mg/l)5 تا30 متغیر بوده است. راندمان پایلوت اول زمانی که غلظت اولیه آلاینده حدود(mg/l) 6 بود حدود 21%، در غلظت (mg/l) 5/12 حدودا 12% و در غلظت (mg/l) 30 تقریبا 7% مشاهده شد. در این آزمایشها میزان تغییرات غلظت ماده آلی توسط دستگاه toc analyzer shimadzuبه روش احتراق- مادون قرمز قرائت شد.